Susulmuyor

Önce sözler gidiyor tutamıyorsunuz. Gelen sessizliği bir yere koyamıyorsunuz. Havada kalıyor hissettikleriniz, ele avuca sığdıramıyorsunuz. Aklınız alıyor da kalbiniz bir türlü kabul etmiyor bu suskunluğu. Zamana bıraktıkça yenildiğinizi düşünüp, güneşin doğmasını beklerken hep uyuyakalıyorsunuz. Gördüğünüz ışıkları yıldız sanmanız da cabası. 
Şarkı dinledikçe daha bir fena oluyor, yediremiyorsunuz. Unutmuş gibi yapıp vazgeçiyorsunuz ama o içinizde bir yerde oturuyor. O kendine sarıldıkça siz defalarca neşter vuruyorsunuz. Yarayı saran kendiniz olacaksanız kanatmanın anlamı yok, anlamıyorsunuz. İmkansıza inanmakta üzerinize yok yine. Hep aynı terane. 



Sorma Neden?

"Neden?" diye sormamayı öğrenince hayat daha kolay oluyor. Duymayınca daha az canın yanıyor, öylece kalıyor. Sonra sessizlik geliyor hızlıca. Ve belki birazda umut.

Bir "merhaba" çözecek gibi her şeyi ama "nasılsın"a gelince tıkanacak gibi konuşma.
"İyiyim ama 'neden?'" diye sormaya ramak kalınca susma gereği duymak, mantıklı açıklama duymak istemeyecek kadar mantıklı olduğumuz için sessiz kalmak galiba.


"mantıklı" açıklamalara inanmayacak kadar büyüğüz artık. Ve biliyoruz ki, öğrensek de hiçbir şey fark etmeyecek. İmkansızı zorlamanın anlamı olmadığını anladıysan
İyisi mi sen sorma neden.
Bu böyle bir düzen.

Pinned Image


Her Şey Yolunda


Tam sözlerim tükenmişken yine roman yazıyorum. Cümlelerle yetinmeyi bilmiyorum hiçbir zaman. İçimde tutamıyorum hissettiklerimi, yazdıkça sanki yükümü hafifletiyorum. Paylaştıkça azalıyor tarifsiz duygularım. Yazamadıklarım ise benimle kalıyor her daim. Aslında adlarını bile bilmiyorum onların. Kalıplara sığmıyorlar ne yapsam da. Üzerinde durmaya gerek yoksa "her şey yolunda" deyip geçmeyi öğreniyorum yavaş yavaş. Mevsimlere benziyorum. Değişiyorum değişiyorum yine başa dönüyorum. Her seferinde yenilenip, eskiyorum. Aslında yürüdüğüm sadece birkaç merdiven olsa da ben yine sana geliyorum. 




Umut değil mi, ne ki yaşamak?
Her şey yolunda...

#nowplaying  Sıla - Her Şey Yolunda - 2012



Alışmak > Sevmek

Alışmak sevmekten daha kolaydır. Ona alışmak, onu sevmekten çok daha kolaydır. Belki sevmenin ön hazırlığı, belki kendini ifade etmenin en doğru zamanı, yeni bir hayatın habercisi, sadece onu düşündüğün zamandır. Sarılmak isteyip, sevmek isteyip, hayallere inandığın, geleceği özlediğin, geçmişi hatırlamadığın anlar... 
Sonunda ne olacağını ve bunların hiçbirini alışmadan bilemezsin. Alışırsan, tek istediğin onun da sana alışmasıdır. Çünkü alışkanlıklardan vazgeçmek çok zordur ve alıştıysan sevebilirsin. O da sevebilir. 



Pinned Image

Saatler Geçerken

Bazen nerede olduğumu bilmiyorum. Bir filmin sahnesi, bir romanın sayfası, bir şarkının notası ya da bir kahvenin köpüğü... Kimse henüz izlememiş, sayfalarımı karıştırmamış, müziğime söz yazamamış, bir yudum almamış. Kimse dokunmamış en derine, hep yüzeyde kalmış. Belki de kimse hissedememiş gerçek beni. Hep bir adım uzak durmuşum o yüzden hayallerime. Ne umutlar tüketmişim boşu boşuna. Hep akşamüzerleri hüzünlendirmiş, yalnızlığımı anlatmış bana. O saatlerde anlamışım aşkın kıymetini. Şimdi;
Huzuru ararken, 
Kendimi dinlerken,
En önemlisi "Akşamüstü yalnızlığı" diye bir şey varken, aşk çok yakınlarda olamaz. 


Fotoğraf bana ait.